پرورش انبوه آنوفل استفنسی به روش تغذیه مصنوعی با استفاده از خون انسان در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه: به منظور کنترل بیماریهایی که از طریق ناقلین به انسان و دام منتقل می شوند، به تحقیقات زیادی جهت شناسایی ناقل و روشهای مبارزه با آن نیاز می باشد. این تحقیقات با پرورش کلنی های آزمایشگاهی ناقلین مالاریا، لیشمانیوز و دیگر بندپایان خونخوار امکان پذیر خواهد بود. هدف از انجام این مطالعه، پرورش انبوه آنوفل استفنسی به روش تغذیه مصنوعی با استفاده از خون انسان در انسکتاریوم ناقلین مالاریای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است. روش کار: به منظور تغذیه مصنوعی آنوفل استفنسی، دستگاهی که از اجزای ترموستات دیجیتالی با سنسور، المنت، کنتاکتور و یک عدد آهن ربا تشکیل شده بود، تهیه گردید. غشای مصنوعی مورد استفاده پارافیلم “m” و خون مورد استفاده خون کامل انسان بود. خون در داخل درب نوشابه ای که روی آن با پارافیلم “m” پوشانده شده بود بر روی سطح قفس قرار داده می شد، بطور غیر مسقیم با المنت گرم می گردید و سپس در دمای ثابت 37°c مورد تغذیه آنوفل استفنسی قرار می گرفت. نتایج: در این مطالعه آنوفل استفنسی طی سه نسل متوالی بدون حضور میزبان زنده در شرایط آزمایشگاه، به روش تغذیه مصنوعی با خون انسان پرورش داده شد. درصد خونخواری پشه ها بین %47.7 تا %64 و میانگین دفعات خونخواری و تخم ریزی ماده ها بترتیب 10 و 9 بار بود. در طول مدت پرورش، لاروها فاقد مرگ و میر بوده و کلیه پوپ ها به حشره بالغ تبدیل شدند. درصد جنسیت %51.6 نر و %48.4 ماده بود که اختلاف معنی داری بین تعداد پشه نر و ماده در سه نسل پشه پرورش داده شده مشاهده نشد (p<0.05). میانگین طول عمر پشه های ماده 35-39 روز بود. نسبت جمعیت نسل دوم و سوم، به ترتیب معادل 6 و 25 برابر نسل اول بود. نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که با استفاده از این روش، در کوتاه مدت می توان آنوفل استفنسی را در شرایط آزمایشگاه بدون حضور میزبان زنده به صورت انبوه پرورش داد و زمینه مناسبی را برای مطالعه عوامل مربوط به حشره و انگل فراهم نمود.